Paul SCHOKAERT, 94 lentes, werd wegens zijn ouderdom, vermoedelijk als oudste lid in Vlaanderen, gevierd in aanwezigheid van verschillende leden van de VZW en kreeg de titel van ERELID en dit op
24 februari 2023
Paul heeft zijn vergunning als radio zendamateur behaald op 87 jarige leeftijd.
“Oud begonnen is half gewonnen” heeft Paul gedacht en heeft een meute van jonge gasten achter zich gelaten en dit zeker door zijn doorzettingsvermogen. Iedereen binnen de groep weet dat Paul kan meepraten, niet alleen over het zendamateurisme maar over de hedendaagse elektronica.
Wij wensen Paul nog veel plezier met zijn hobby en hopen dat hij de vrijdag avonden nog lang aanwezig kan zijn.
“De Paraset was een van de eerste succesvolle geminiaturiseerde radiotoestellen voor de Britse Special Operations Executive die tijdens de Tweede Wereldoorlog spionage en andere activiteiten achter de Duitse linies uitvoerde.
De set, bekend als de Whaddon Mark VII, werd gebruikt voor clandestiene radiocommunicatie, voornamelijk in Noorwegen en Europa, ontwikkeld in de Royal Signals Special Communications Unit-workshops in Little Horwood en de workshops van Whaddon Hall, Buckinghamshire in de vroege stadia van de Tweede Wereldoorlog. . De apparatuur staat bekend als de “Paraset” omdat deze per parachute is gedropt voor veldagenten. “
“Bron: Paraset Wikipedia “
De foto hierboven toont het toestel dat ik aan de hand van informatie op het internet heb na gebouwd en dit met zoveel mogelijk componenten uit de tijd van toen (1941). De Paraset werd reeds meermaals door een groot aantal radioamateurs gebouwd, dat is ook de reden waarom er zoveel informatie beschikbaar is.
Oorspronkelijk werden die toestellen ondergebracht in een blikken kast, maar ook, en dat is minder gekend, in een reiskoffer of houten kist.
Bij deze zender-ontvanger maakt men gebruik van 3 radiobuizen, namelijk 2x 6SK7 en een 6V6. Dat zijn Amerikaanse metalen buizen. De zender is kristal gestuurd en werkt alleen in CW mode.
Het HF vermogen dat de eindbuis 6V6 kan leveren schommelt tussen de 5 en 7 watt, afhankelijk van de toestand van de eindbuis en van de gebruikte anodespanning.
Zie schema hieronder:
“Bron: PAØSOM2017“
Als antenne en vermogen afstemming wordt er gebruik gemaakt van twee lampjes op lage spanning (bv fietslampjes) één staat in de omgeving van de tankspoel om bij het afstemmen op max lichtsterkte te laten branden. Dit gebeurd met de TANK TUNING. Bij max lichtsterkte is dat het max vermogen dat kan getuned worden. Het tweede lampje staat in de omgeving van de antennespoel (deel uitmakend van de TANKSPOEL) via de AEREL TUNING kan de antenne met max. uitstraling worden bereik.
Wie het wil nabouwen moet maar op één punt aandacht schenken, dat is namelijk de variabele condensator van 100 pf in de eindtrap van de zender. Deze condensator heeft op de twee plaat gedeelten de spanning van 360 volt staan. Dus ook op de as van de condensator. Meestal wordt er wel een geïsoleerde afstemknop gebruikt maar toch… op het internet is er kleine aanpassing te vinden die dat kan voorkomen. Als ik de schakeling terug vind zal ik ze hier bij plaatsen want 360 volt is niet prettig. Het tweede punt van aandacht is de uitgang voor de koptelefoon, deze heeft alleen een scheiding door middel van een koppelcondensator tegenover de 360 volt. Er kan een kleine uitgangstransfo worden ingebouwd om dat te vermijden , zeker als er een spanning van 360 volt staat op uw hoofd. Toen deze transceiver ontwikkeld werd heeft men niet zou nauw gekeken wat de gevolgen konden zijn, het was immers oorlog (1941).
Dit is maar een kleine samenvatting over het historisch apparaat, er is veel meer te vinden op het internet.
Tot mijn grootste spijt en droefheid moet ik jullie melden dan onze beste vriend en ATV mentor Arthur Lambriex ON4FIN vorige woensdag 20 Oktober op 92 jarige leeftijd is overleden…Arthur bleef tot op hoge leeftijd nog erg actief met de nieuwste technieken met computer en het maken van films voor ATV..
Hij was een van de eerste OM’s die actief was in ATV en D-ATV in Europa dank zij de opgedane kennis tijdens zijn professionele loopbaan in de TV afdeling van “PHILIPS” in Eindhoven.
Zijn eerste “call” was PA0LAM en toen hij zich in België vestigde ongeveer 30 jaar geleden verkreeg hij de call ON4FIN, ook van in Spanje in zijn winterverblijf was hij veel actief met de call EA5FIN.
In 2013 haalde hij opnieuw een Europese “first” met 3D HD TV uitzendingen naar de toenmalige repeater ON0SNW in St Niklaas.
We wensen veel sterkte toe aan zijn vrouwtje Gerardine, zijn levensgezel de laatste 30 jaren.
A new one, Piet Lassche has this American Transmitter, it looks like a weather-forecast-balloon device, who knows more about this item?????
Hereby an answer and some pictures from South Africa, from Sten, ZS 2 CFC
Radiosonde T 435 is indeed used for weather…forecasting. The device is carried by balloon ( at this time hydrogen filled ) up to about 10 kms. As long as the balloon can be observed the wind direction at at that height the sonde is can be established. Because it transmits barometric data. Other data send down is temperature and humidity. There are many different designs, this old one is with tubes/valves. Some of those where dropped with a parachute from plane into the eye and or specific points of Hurricanes to get data to learn more about these winds.
It is quite possible that these devices have been used in Europe, not just Germany. I do have the Manual “Radiosonde AN / AMT – 4A ” from which the attached pictures are. As you can see on your website is only the “Radio” part and not the sensor part shown. There are many types and makers for these Sondes. They are started from many key places 4 times or so a day to get a picture of higher up winds and conditions, which help in forecasting. This however means that they must have been made by the 100 thousands… I do have a couple of Sondes and allied parts , many – including the handbook come from : www.fairradio.com USA based-the worlds finest surplus…as they say
En dat vertelt ons ook gelijk veel meer over de atmosfeer van de rode planeet.
Marsrover Perseverance doet al zeker acht maanden grondig onderzoek op onze rode, stoffige buurplaneet. Om dat zo goed mogelijk te doen, is het zeswielige wagentje uitgerust met verschillende vernuftige instrumenten. Zo beschikt de rover onder andere over twee microfoons, die een nieuwe dimensie toevoegen aan de manier waarop wetenschappers de rode planeet verkennen. Ondertussen zijn de microfoons al verscheidende keren ingezet. En daaruit blijkt dat er verrassend genoeg veel meer te horen is dan gedacht.
Microfoons Perseverance heeft met zijn microfoons al heel wat omgevingsgeluiden vastgelegd. Zo staan er al bijna vijf uur aan windstoten op band, hebben we roverwielen over grind horen knarsen en de motoren horen zoemen terwijl Perseverance zijn robotarm beweegt.Perseverance’ afspeellijst Ondertussen groeit de ‘afspeellijst’ van Perseverance op de rode planeet gestaag. Nog toen de rover onderweg was naar Mars, maakte hij zijn eerste geluidsopnames. Daarna nam de rover, nadat hij geland was in de Jezero-krater, enkele omgevingsgeluiden op. Zo konden we toen al even de wind op Mars horen waaien en legden de microfoons mechanische geluiden van de rover vast. Vervolgens onthulde Perseverance – misschien nog wel spannender – hoe zijn jacht op aliens klinkt. Want de SuperCam – een instrument dat beelden en geluidsopnamen kan maken, maar ook de aanwezigheid van organische stofjes in gesteenten kan vaststellen – wist onmiskenbaar het snelle, tikkende geluid van laserstralen op te pikken. Tevens hebben we kunnen meeluisteren hoe een ritje op Mars precies klinkt. En dat gaat er niet zacht aan toe.
Met deze geluiden kunnen wetenschappers en ingenieurs de rode planeet op een nieuwe manier ervaren – en iedereen wordt uitgenodigd om mee te luisteren. “Het lijkt alsof je daar zelf staat,” schetst onderzoeker Baptiste Chide. “Marsgeluiden hebben sterke bastrillingen, dus als je een koptelefoon opzet, kun je het echt voelen.”https://www.youtube.com/embed/GHenFGnixzU?enablejsapi=1
Atmosfeer Met de microfoons wordt onder andere bestudeerd hoe geluid op Mars precies reist. En dat vertelt ons ook gelijk veel meer over de atmosfeer van de rode planeet. Geluid reist immers door trillingen in de lucht. Dergelijk onderzoek is best interessant. De Martiaanse atmosfeer heeft namelijk een andere samenstelling dan die van de aarde. Zo bestaat de atmosfeer van Mars voornamelijk uit koolstofdioxide, terwijl de onze met name stikstof en zuurstof herbergt. Het betekent dat de hogere frequenties op Mars minder goed te horen zijn dan de lagere tonen. Daarnaast is het op de rode planeet een stuk kouder. Door deze koudere atmosfeer bereiken geluidsgolven de microfoons net wat trager.
Meer dan gedacht Maar nu komen de onderzoekers tot de heugelijke ontdekking dat er eigenlijk veel meer op Mars te horen is dan gedacht. Zo waren wetenschappers behoorlijk verrast toen de microfoons de zoemende rotors van de Ingenuity-helikopter oppikte tijdens zijn vierde vlucht. Hierdoor waren onderzoekers in staat om twee van de drie ontwikkelde modellen die uitleggen hoe geluid op Mars reist, weg te strepen. “Geluid op Mars reist veel verder dan we dachten,” zegt onderzoeker Nina Lanza. “Dit benadrukt hoe belangrijk het is om veldwerk te verrichten.”“GELUID OP MARS REIST VEEL VERDER DAN WE DACHTEN”
Onderhoud Overigens is het vermogen om geluiden op te nemen, niet alleen relevant voor onderzoek op de rode planeet. Het kan tevens handig van pas komen bij het onderhouden van toekomstige ruimtevaartuigen. Momenteel worden er nog vaak camera’s gebruikt om bijvoorbeeld de wielslijtage op Marsrover Curiosity of het stof dat zich ophoopt op de zonnepanelen van Marslander Insight, in de gaten te houden. Maar microfoons kunnen ook van alles over de staat van ruimtevaartuigen onthullen, vergelijkbaar met monteurs die naar de motor van een auto luisteren om een probleem te achterhalen.
Het Perseverance-team gebruikt de microfoons waar de rover mee uitgerust is dan ook niet alleen om meer te weten te komen over de rode planeet. De microfoons zijn zo gepositioneerd dat wetenschappers ook naar de wielen en andere interne systemen kunnen luisteren. Hoewel er nog niet genoeg opnames zijn gemaakt om eventuele veranderingen te detecteren, is het de bedoeling dat technici op den duur wel subtiele verschillen kunnen gaan horen. Dit zal vervolgens een belangrijke bijdrage leveren aan de manier waarop het onderzoeksteam de gezondheid van het ruimtevaartuig in de gaten houdt. “We zouden graag regelmatig naar deze geluiden luisteren,” zegt onderzoeker Vandi Verma. “We luisteren immers ook regelmatig naar veranderingen in geluidspatronen op onze testrovers hier op aarde, wat erop kan wijzen dat er probleem is dat aandacht behoeft.”
Met een aantal leden zijn wij in een lang verleden begonnen aan de bouw van een korte golf ontvanger met transistoren. Eerst werden de printjes ontwikkeld om nadien samen de componenten te plaatsen en af te regelen. Na een paar uur werken waren de ontvangers afgewerkt, met uitzondering van één iemand die zijn best had gedaan maar niet tot een goed einde was gekomen. Ik moet toegeven dat was door een grap die ik in de constructie had gestoken en waar wij samen met de betrokken OM nog veel plezier aan beleefd hebben..
vzw Technology Interest Group Erpe-Mere 